Maar wat vitaliseren is voor jou, is een persoonlijke vraag. Het antwoord hangt samen met wie je bent, wat je gedaan hebt en hoe je op dit moment in het leven staat. Nu in het voorjaar als je wilt afvallen, ‘in shape’ wilt zijn kun je je afvragen waarom dat zou moeten…. Kan iemand dit of is er een middeltje om het op te lossen? Er ligt een vraag aan ten grondslag: ben je écht geïnteresseerd in jezelf? Wat betekent voorspoed (levensgeluk) of overgewicht bijvoorbeeld, voor je op dit moment in je leven? Koester je eigen innerlijke vrijheid…
Gezondheid is nooit statisch, maar draait om telkens weer veroveren van evenwicht. Met alles wat je doet, passeer je steeds dat punt waardoor je uit balans raakt. De kunst is dan om te zorgen voor een tegenbeweging. Vaak gebeurt dat ook van zelf; we gaan bijvoorbeeld zweten als het lichaam te warm wordt. Maar we zullen onze vitaliteit en ons zielenleven steeds bewuster zélf moeten en kunnen verzorgen. Het bewustzijn dat daarvoor nodig is, komt pas tot stand als we pas een zekere afstand nemen tot onszelf. Je zult steeds beter moeten leren onderscheiden wat van jou is en wat van buiten komt. Lees de krantenkoppen maar eens kritisch: wordt er louter informatie gegeven of ook al een stuk interpretatie- dus emotie? Wat voel je dan precies? Is dat een gevoel wat buiten jezelf wordt opgeroepen? Ga je er in mee of niet? Als je beseft dat je een emotie hebt, maar dat niet bent, schept dat innerlijke vrijheid. Angst kun je bijvoorbeeld veranderen in een interesse, door jezelf te verdiepen in angst die je hebt. Je kunt jezelf dus oefenen in het onderscheiden van wat je waarneemt en het oordeel wat er mee samenhangt. Waarnemingen en emoties scheiden is de grote uitdaging van deze tijd. In wezen scheid je dan feiten (kennis) en meningen.
We leven in een wereld van meningen, terwijl wetenschap zich juist ontwikkelt vanuit het niet weten. We blijven uitwisselen, open en nieuwsgierig tot er een consensus is over de volgende stap. Dit is ook ongeveer hetzelfde principe dat ten grondslag ligt aan een gezond gesprek van mens tot mens: dat gaat ook heen en weer tussen jou en de ander; van buiten naar binnen en weer terug buiten. Je laat de ander toe verteerd wat hij gezegd heeft en daarna kun je een doorvoeld antwoord formuleren. Dat is het wezenlijke van een menselijke ontmoeting. Alleen maar ageren en reageren is een ‘dierlijker’ proces.
In deze tijd valt wat mensen denken, voelen en doen steeds meer uit elkaar. We zullen steeds bewuster moeten leren omgaan met het proces van contact maken, luisteren formuleren en handelen en niet maar doorgaan zonder tussentijds afstand te nemen.
Alles is in beweging. Waar hebben we nog houvast? Niet door iets vast te houden – het leven moet nu eenmaal schommelen tussen jezelf en de ander, jezelf en de wereld, toekomst en verleden, leven en dood. Door te proberen in het nu te leven, passeer je dat moment van evenwicht herstellen bewust. Je kunt dat mooi zien in het hart van de lemniscaat: (oneindig teken) in dat kruispunt gaat binnen over in buiten. Dat is waar jouw eigen vrije ruimte zich bevindt. Juist die ruimte verzorgen is belangrijk. Wat buiten is moet binnen kunnen worden en andersom. Geven en ontvangen beschouwen en handelen, chaos en verstarring, hemel en aarde: alles zoekt naar een evenwicht. De lemniscaat verbindt uitersten en op het kruispunt is er die mysterieuze omstulping. Daar, in dat niets, kan iets nieuws ontstaan. Ons hart doet dat ook: in elke hartslag is daar dat heilige punt van ‘niets,’ waar het bloed even stil staat, beluisterd wordt, en dan mag doorstromen in de juiste richting – met een nieuwe impuls.
0 Reacties