Als mijn dagen overlopen van verplichtingen dan heb ik het idee dat ik eindeloos ren. Ik ploeter en doe wat ik moet doen, om vervolgens nóg meer te ploeteren en nóg meer te moeten. Als ik dan terugkijk word ik van het bereikte resultaat ook nog niet eens blij; herken je dat ook…?
Tijdens vakanties legt iedereen zich veel minder druk op. Niemand zegt tijdens een vakantie: ‘Ik moet naar het strand’, ‘Ik moet uit eten, of ‘Ik moet een fietstocht maken’. Misschien de eerste paar dagen nog maar als je eenmaal de knop hebt omgezet is er al meer sprake van berusting, misschien wel ontspanning of mindfulness…?
Als je de ´moetjes´ los laat, zal je vrijheid ervaren.
Het punt is: in essentie moeten we niets! Maar als je iets wilt, dan zal je er wel dingen voor moeten doen en/of laten. Je moet dus niets, maar je wilt van alles… Sommige dingen zijn logisch om te willen, zoals gezondheid, vrijheid en veiligheid voor jou en je dierbaren. Andere dingen zijn volledig optioneel, denk aan een tv abonnement, een smartphone, een mooi huis etc.
Het kan zijn dat je er tegen opziet wanneer de werkweek weer begint. Er kan van alles zich voordoen in de week. Hoe, en wat dan ook, je kunt altijd bewust kiezen hoe je de dag gaat invullen. Je kan je niet voorstellen wat een verschil je brein ervaart wanneer je denkt iets te moeten doen. Het voelt als een opdracht, een verplichting, een verwachting, een prestatie. Wanneer je iets mag doen gaat het minder om prestatie, gaat het minder om verwachting, zeker geen verplichting, meer om vrijheid want je kiest ervoor om het te doen.
Ik hoor je zeggen waar valt werken dan onder? Wel, jij kiest ervoor om te gaan werken, omdat het nodig is om geld te gaan verdienen. Met dat geld kun je immers leuke dingen doen. Dus eigenlijk mag je gaan werken. Bij de meeste mensen met burn-/ boreout klachten zie ik die balans overhellen naar het te zeer moeten. En dat geeft je een uitputtingsgevoel.
Spiegeling van de natuur.
Op mijn andere werk -als begeleider op een zorgboerderij voor mensen met een beperking- hebben we het er wel eens over: op het moment moeten we erg veel maar we zouden juist liever meer willen ‘ont-moeten’. De boerenknecht kwam met een fantastisch verhaal wat me bijbleef en op me overkwam als een spiegeling van de natuur.
Hij zei bij ons boeren zeggen ze: ”Moete staat in de stal en wille loopt overal”…
(Ter verduidelijking: Een ”moete” is een jonge stier, een ”wille” is een wild dier.)(Gewillig)
Hij doelt hier op het verschil tussen moeten en willen, een vrij algemeen gezegde bij ons boeren. Ik kende deze nog niet, maar vind hem prachtig.
Wie ‘ont-moet’, maakt contact met zichzelf.
Zodra je op zoek gaat naar datgene wat je wilt, zal je ineens inzien waarom je zoveel lijkt te moeten. Door het woord moeten te gebruiken begrens je jezelf, maar je verliest ook je spontaniteit. Door te moeten isoleer je je van je gevoel en stomp je af. Je merkt ook dat je creativiteit afneemt en moeten verbant je fantasie, je flexibiliteit.
Minder moeten begint dus bij jezelf.
Laten we eens kijken welke stappen je kunt zetten om minder te moeten en meer te genieten van je leven. Gebruik in het dagelijkse leven in plaats van ‘moeten’ voortaan woorden als ‘mogen’, ‘wensen’, ‘willen’, ‘zullen’, ‘gaan’. Verander het woord ‘moeten’ eens naar ‘mogen’ en je zal je duidelijker verbonden voelen met alles om je heen. Het geeft je een heel ander gevoel. Je merkt hierbij dat je energie levendiger en groter wordt, allerhande gedachten en mogelijkheden dienen zich aan. Je merkt een soort van opgewondenheid, nieuwsgierigheid en je voelt je opgewekt en actief. Dus schakel om van moeten naar mogen/ willen en je gaat je veel vrolijker voelen. Ik zou zeggen geef het een kans.
Omtrent het onderwerp ‘moeten’ vond ik dit inspirerend gedicht van Brigit Rozestraten.
Als niets meer moet, is dat ont-moeten?
Als niets meer moet, mag ik er zijn.
Als niets meer moet, is alles mogelijk.
Dan doet ontmoeten, niet meer pijn.
Het moeten zet me achter tralies.
Met monsters om me heen op wacht.
Afwijzing, Woede en Vernedering.
Maar IK ben het die mezelf veracht.
Ik maak van willen meestal moeten.
Omdat ik steeds naar iets verlang.
Goedkeuring, liefde of aanvaarding.
En daarom ben ik altijd bang.
Als niets meer moet, ontmoet ik Vrijheid
Zij wordt mijn liefste kameraad
Zij accepteert, steunt en vertrouwt me.
Ik weet dat zij me nooit verraadt.
Dan kan ik jou ook vrijheid geven.
Ik houd je niet meer in mijn macht
Jij hebt recht op je eigen leven.
Op jouw manier vanuit je kracht.
Als niets meer moet, kan ik ontmoeten
Gewoon omdat het dan zo gaat.
Niet meer de eis ontmoet te worden.
Geen angst meer dat je me verlaat.
Want zonder moeten is er Vrijheid.
Vol liefde en humor spoort ze me aan.
Om elk aspect van mezelf te beminnen.
En zo het leven aan te gaan.
Ik wil mezelf nu graag ontmoeten.
Verlost van uiterlijke schijn.
Ik sta mij toe niets meer te moeten.
En eindelijk mezelf te zijn
0 Reacties